ചന്ദ്രശേഖരന്‍

ജീവിതവഴിയില്‍ ,

ആശയത്തിന്‍റെ വഴിയില്‍ 

അവന്‍ മുന്നേ നടന്നു. 

ഞങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു

നിഴലുപോലന്ന്.

എന്നിട്ടും

മരണത്തിലേക്ക് മാത്രം

അവന്‍ ഒറ്റയ്ക്ക് നടന്നു.

ഇരുളിന്റെ മറവില്‍ ഭീരുത്വത്തിന്റെ

അമ്പത്തൊന്നു വെട്ടുകള്‍ കൊണ്ട്

കൊത്തി നുറുക്കുമ്പോളും

അവനമ്മേയെന്നു വിളിച്ചില്ല.

ജീവനറ്റു പോകുമ്പോഴും ചുണ്ടുകളില്‍

ബാക്കിയാക്കിയത്

ഇന്ക്വിലാബിന്റെ ധീരമാം മര്‍മ്മരം.

അത് മരണത്തിനിപ്പുറവും

അവന്‍റെ ചുണ്ടുകളില്‍

പറ്റിപ്പിടിച്ചു നില്‍പ്പുണ്ടായിരുന്നു.

പ്രിയ തോഴരുടെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക്‌

പകര്‍ന്നു നല്‍കീടുവാന്‍...

ഇന്നു ഞങ്ങളതേറ്റു വാങ്ങിപ്പടര്‍ത്തുന്നു,

വിറതീര്‍ന്ന ചുണ്ടുകളില്‍ നിന്നും-

കറതീര്‍ന്ന കമ്യൂണിസ്റ്റിന്റെ

ഗര്‍ജ്ജനമായത് പ്രതിധ്വനിക്കുന്നു....

ജീവിക്കുന്നൂ ഞങ്ങള്‍തന്‍ -

നിശ്വാസമായ് ‍;

വലതു ചെരിയാത്തൊരിടതിന്‍റെ-

യിടിമിന്നലുറവയായ്,

രക്തസാക്ഷിത്വത്തിന്‍റെ

പുത്തനര്‍ത്ഥമായ്‌,

ഞങ്ങളുടെയൂര്‍ജ്ജമായ്

അവന്‍

പ്രിയ ചന്ദ്രശേഖരന്‍.....

ഈ കവിത പ്രിയ ടീപ്പിയുടെ മരണമില്ലാത്ത ഓര്‍മകള്‍ക്ക് മുന്‍പില്‍ സമര്‍പ്പിക്കുന്നു ......

Picture Courtesy :www.thesundayindian.com [edited]