പ്രിയപ്പെട്ടവളോട്

കോണുകളൊക്കാത്ത 
തഴപ്പായയില്‍ 
നിറദീപം തലയ്ക്കലായ്,
ശാന്തമായെന്നാല്‍ ,
ചുണ്ടിലവസാന കള്ളച്ചിരി
നിനക്കായവശേഷിപ്പിച്ചു,
ഞാനമര്‍ന്നു കിടക്കുമ്പോള്‍ 
ആരുടെയശ്രുവീണു നനയുമെന്‍ 
നെറ്റിത്തടവും, പാദവും ?
ആരുടെ തേങ്ങലാകുമെന്നേ-
യസ്വസ്ഥമാക്കിടാന്‍ ?

നീയതു കാണുവാന്‍ 
ഉണ്ടാകുവില്ലയോ,
ഇല്ലെങ്കിലെന്‍ കൂടെ 
യാത്രപോരുന്നുവോ ?
അത്രമേല്‍ 
തമ്മിലൊട്ടിയല്ലോ 
നാളിതുവരേ നാം
ചരിച്ചതും
ചരിക്കേണ്ടതും !

മൂന്നുപേരവരെന്റെയോമനകള്‍ 
കരഞ്ഞലിഞ്ഞില്ലാതെയാകുമ്പോള്‍ 
നാലാമനാം അവനുണ്ടാകുമോ 
ചാരെയവരുടെ തോളായി,
ആശ്വാസമേകിടാനായ് ;
പിന്നെയഗ്നിയാലെനി-
ക്കുദകക്രിയ ചെയ്‌തിടുവാന്‍..

അമ്മയുണ്ടാവണേ 
അപ്പോഴുമെന്നുടെ കാതില്‍
ശകാരമാം സ്നേഹവുമായ്‌,
അമ്മയുണ്ടാവണേ 
അരുമയായ് നിന്നുടെ 
മുടികളില്‍ തഴുകലായ് ;
താങ്ങുപോലായ്.

വഴിമറഞ്ഞേകനായ് 
പിരിയുമെന്‍ ദേഹിയ്ക്കു
മിഴിനീറഞ്ഞുഴറി നീ
വിടപറഞ്ഞീടുമ്പോള്‍
അമ്മയുണ്ടാകണേ
അപ്പോഴും നിന്നുടെ 
കരതലം തന്നിലമര്‍ത്തിയ
ധൈര്യമായ് !
അമ്മയുണ്ടാകണേ
എപ്പോഴുമെപ്പോഴുമീ-
യുലകം മറയുന്ന 
നാളുവരെ !

Photo courtesy : kanadaihirlap.com